Een ziekenhuis dat als gebouw geneest

Organische architectuur is een wijze van bouwen die rond het jaar 1900 opkwam en die in het zoeken naar een geheel nieuwe stijl aansluit bij de nieuwe tijd.

In dit boek wil ik mij beperken tot de organische architectuur van Rudolf Steiner, een anthroposofische architectuur die op de levensprocessen en de ziel van de mens heilzaam kan inwerken, waardoor deze bouwwerken in hun effect op de mens veel verder gaan dan de overige bestaande organische bouwwerken.

Ik zou willen dat een ‘ziekenhuis dat als gebouw geneest’ een echt organisch bouwwerk zou kunnen worden. Het vaste is uit het vloeibare ontstaan. Daarom zou de organische bouw zo kunnen worden beleefd alsof het vastgehouden stromend water zou zijn, een bron, een rivier. En zoals zonlicht het oog aanraakt, raakt het licht ook de vormen van het gebouw en ik zou mij wensen dat zonlicht dat in de ruimte binnenkomt en het gebouw raakt, genezende kracht doet ontstaan, zoals ook het licht het oog verkwikt.

Het concept van de patiënt dat ik wil hanteren is als volgt: De patiënt is een lichamelijk of psychisch lijdend hoogstaand wezen dat met liefde, wijsheid en schoonheid moet worden omhuld en behandeld tot het uiterste toe. Kortom lijkt het mij van belang een gebouw te ontwerpen en te bouwen dat aan dit concept zo volmaakt mogelijk tegemoetkomt.