Nierfunctiestoornissen komen bij patiënten op de intensivecare veel voor en zijn een afspiegeling van de ernst van de ziekte. Een patiënt met nierfalen heeft een andere prognose dan een patiënt zonder nierfalen. Patiënten met meervoudig orgaanfalen hebben vaak nierfunctievervangende therapie nodig. Vanaf de jaren tachtig heeft nierfunctievervangende therapie bij intensivecarepatiënten met meervoudig orgaanfalen zich ontwikkeld van peritoneaal dialyse en arterioveneuze hemofiltratie naar venoveneuze hemofiltratie en combinaties met dialysemodaliteiten. De antistolling is veranderd van een systemische antistolling naar regionale antistolling, veelal met citraat. Specifieke verpleegkundige expertise is in toenemende mate van belang voor het welslagen van de behandeling.
Deze geheel herziene praktische handleiding behandelt de belangrijkste onderwerpen met betrekking tot nierfunctiestoornissen en nierfunctievervangende therapieën op de intensive care. In zeven hoofdstukken wordt de basis van nierinsufficiëntie en nierfunctievervanging uiteengezet. Deze basisinformatie helpt professionals op de intensive care de patiëntenzorg te optimaliseren.
De inhoud van dit boek is afgestemd op de situatie en werkwijze op de Nederlandse intensivecareafdelingen. Omdat gewoontes en protocollen per ziekenhuis kunnen verschillen en ieder apparaat zijn specifieke eigenschappen heeft, moet de informatie uit deze praktische handleiding altijd worden getoetst aan de lokale protocollen en afspraken.