Vergeten Verleden van de Lage Landen Karolingers en Ottonen

Vanuit drie invalshoeken schetsen de auteurs de betekenis

van het tijdperk van de Karolingers en de Ottonen. Op

basis van de conventionele bronnen is opkomst en verval

van het Rijk van Karel de Grote uiteengezet, zijn de invallen

van diverse bevolkingsgroepen breder beschreven dan gewoonlijk

(het waren niet alleen Vikingen) en is aangetoond

dat het graafschap Holland kon ontstaan vanuit Vlaamse

initiatieven, met daarbij een belangrijke rol voor Karel de

Eenvoudige.

Vervolgens is het archeologisch onderzoek in het gebied

van Zutphen (Elten en Deventer) belicht en dan blijkt Hamaland

een zeer interessant en te weinig bekend historisch

thema. In een apart hoofdstuk zijn de problemen, maar ook

de mogelijkheden van archeologisch onderzoek met betrekking

tot de vroege middeleeuwen op een rij gezet.

Ten slotte is de geschiedenis van deze periode belicht vanuit

het toenmalige Byzantium. De vroege geschiedenis van

Byzantium wordt in enkele rake lijnen geschetst. Daarna

komt het leven van Theophano, de Byzantijnse echtgenote

van keizer Otto II aan bod, met daarbij een antwoord op de

vraag of Nijmegen voor haar een plaats van betekenis is geweest.

De rol van haar zoon, Keizer Otto III (die achteraf

zowel geniaal als waanzinnig werd verklaard), is onderwerp

van studie in het laatste hoofdstuk aan de hand van het opmerkelijke

proefschrift van Menno ter Braak. En daaruit

blijkt ten overvloede dat historische thema's vaak niets aan

actualiteit hebben ingeboet.