In 1851 kreeg de Groningse predikant Maurits Amshoff van zijn dokter het advies in een zeebad te kuren. Het zou heilzaam zijn voor hem en de ziekelijke leden van zijn gezin. In die tijd waren op de Nederlandse Waddeneilanden nog geen voorzieningen voor badgasten. Amshoff week uit naar het Duitse eiland Norderney waar al een halve eeuw een badinrichting in bedrijf was. Aanvankelijk was hij hier huiverig voor, maar zijn collega predikant Koppius wist hem te overtuigen.
Een jaar later is Maurits Amshoff overtuigd van het belang van badtoerisme en schrijft dit boek over zijn ervaringen. Hij voegt het pleidooi van zijn collega Koppius toe om op het eiland Ameland ook een badinrichting te beginnen. Met dit boek hoopte Amshoff in Nederland meer bekendheid te geven aan het badbezoek.
Op Ameland werd binnen een paar jaar na het verschijnen van dit boek een eerste poging ondernomen om badgasten te ontvangen. Schiermonnikoog volgde spoedig en wist hierin succesvol te zijn.
Dit boek hoort thuis in de Historische Waddenreeks omdat het mede de aanzet heeft gegeven tot de opkomst van het Waddentoerisme in Nederland.