Simon Schrikker

Dieren staan meestal centraal in mijn werk en voorheen met name de hond. Belangrijk in de keuze hierin is de vertaling naar verf en een zeker gevoel van clichématige dreiging dat ik bij de kijker wens op te roepen. De techniek is in de afgelopen jaren steeds pasteuzer geworden en de vlotte kwaststreek heb ik ingeruild voor het palletmes. Los van wat landschappelijke werken (met eendenbotten en muizenschedels) heeft de hond gezelschap gekregen van zeedieren om ook hiermee de grens op te zoeken van spanning en al te herkenbaar- of zelfs bijna afgezaagdheid.

Een jaar geleden ben ik enthousiast aan de slag gegaan met het onderzoekende project Pulpo.

Het betekende niet dat ik het schilderen zoals ik gewend was definitief wilde loslaten maar eerder verwachte ik een impuls door een wederzijdse beïnvloeding van verschillende disciplines. Dit is een essentiële stap in mijn werk gebleken. Niet slechts een eenmalig experiment maar een vruchtbare, nieuwe werkwijze waar ik mee door wil gaan in de vorm van een nieuw project, Sea Scapes, dat gezien kan worden als een vervolg en verdieping op eerder onderzoek.