Trouw en Dietsch

Na de voor Vlaanderen en Belgi eroerde jaren van de Eerste Wereldoorlog ontstond er binnen de Vlaamse Beweging een nieuwe politieke stroming; het Vlaams nationalisme. Aan de hand van de bewogen levensloop van twee prominente Vlaams-nationale leidersfi-guren, namelijk Staf de Clercq (1884-1942) en Hendrik Jozef Elias (1902-1973) wordt in het boek de evolutie van het Vlaams nationa-lisme van een democratische naar een autoritaire beweging geschetst. Na de oprichting in 1933 van het Vlaams Nationaal Verbond (VNV) evolueerde een kern van de nieuwe partij, hierin geruggensteund door leider De Clercq, naar het toen succesrijke nationaal-socialisme. Een zekere deutschfreundlichkeit maakte vanaf het ontstaan van de Vlaamse Beweging rond 1830 steeds deel ervan uit. Na de bezetting van Belgi n mei 1940 was VNV-leider De Clercq voorstander van een onvoorwaardelijke collaboratie. Slechts hierdoor, verzekerde hij, zou Vlaanderen een eigen plaats onder de Germaanse zon bekomen. Na zijn overlijden meende zijn opvolger Elias deze collaboratie te kunnen terugschroeven. Het werd echter een bittere ontgoocheling. Het engagement van zijn voorganger was al te ver gevorderd. Wel liet Elias het tot een open breuk met de SS komen wat een unicum in de Europese collaboratie was.Speciaal ook voor het Nederlandse lezerspubliek schreef Pieter Jan Verstraete zijn boek over een van de donkerste hoofdstukken uit de geschiedenis van de Vlaamse Beweging. De Vlaamse historicus Pieter Jan Verstraete (1956) publiceerde tot nu toe 24 boeken en 13 brochu-res naast tal van artikelen, opstellen en recensies in diverse tijdschrif-ten en jaarboeken. Verstraete specialiseerde zich in de geschiedenis van de Vlaamse Beweging en in Europese collaboratie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Van zijn hand verschenen de standaardbiografie over priester en ideoloog van het Vlaams nationalisme Odiel Spruytte (1990), de nationalistische propagandaleider, militieman en Oostfron-ter Reimond Tollenaere (1996) en de tweede leider van het Vlaams Nationaal Verbond Hendrik Jozef Elias (2005). Voor zijn publicaties kreeg de auteur, van beroep bibliothecaris, meerdere bekroningen.