Beulen van Breendonk

Het Fort van Breendonk werd als gevangenis en doorgangskamp gebruikt door de Sipo-SD, de ergste van de Duitse politiediensten. De levensomstandigheden die er heersten, zijn vergelijkbaar met die in de concentratiekampen. De gevangenen werden door de SS uitgehongerd, afgebeuld, vernederd, mishandeld en gefolterd. De hel van Breendonk eiste dan ook een zware tol: bijna 280 gevangenen bezweken onder het onmenselijke regime of werden terechtgesteld. Duitse en Vlaamse SS'ers deden daarbij niet voor elkaar onder, maar ook een aantal medegevangenen maakte zich schuldig aan moord, doodslag, slagen en verwondingen.

Dit boek doet verslag van de misdaden van de beulen van Breendonk en van het proces van Mechelen. Daar stonden de Belgen onder hen in 1946 terecht voor de gruwelen die ze hadden gepleegd. De militaire rechtbank sprak bijzonder zware straffen uit tegen de drieëntwintig beklaagden, van wie zestien de doodstraf kregen. Een vergelijking met het kamp van Amersfoort laat zien dat de verantwoordelijken daar minder zwaar werden gestraft. Tot slot behandelt het boek de fundamentele vraag hoe iemand beul wordt.

Beulen van Breendonk werd geschreven door een team van historici o.l.v. prof. emeritus MARK VAN DEN WIJNGAERT, auteur van meerdere boeken over de Belgische geschiedenis en het Belgische koningshuis. PATRICK NEFORS publiceerde eerder Breendonk 1940-1945, DIMITRI RODEN is conservator van het Breendonk Memorial, TINE JORISSEN was er wetenschappelijk medewerker en OLIVIER VAN DER WILT conservator van 2003 tot 2017.

Met medewerking van het Breendonk Memorial, site van het War Heritage Institute.