Levensbeaming is de eerste aanduiding van het leerproces dat in dit boek filosofisch wordt omschreven. Minachting of verwaarlozing van delen van de werkelijkheid (zoals materie, lichaam, gevoel, verstand) is evenzeer een karikatuur van spiritualiteit als exclusivistische verabsolutering van enig deel van de werkelijkheid (eigen volk of klasse; een heilig boek of instituut; markt, mode, media). Levensbeaming, niet in de zin van berusting of van alles toejuichen wat er gebeurt. Maar eerder zoals soms aan de orde komt bij het opstaan 's morgens: in hoeverre zijn we bereid ons bloot te stellen aan het manifestatieproces dat ons die dag te wachten staat? En hoe is dit combineerbaar met kritisch onderscheiden? De filosofische beschouwingen over 'bewustzijn' en 'waarheid' hebben mede ten doel om hierover opheldering te verschaffen.
Een ander hoofdthema betreft een primaire 'laag' in ons aller bewustzijn: het open bewustzijn waarmee taal en cultuur worden aangeleerd, maar dat niet samenvalt met enige taal of cultuur. En dat voorwaarde is voor de mogelijkheid van onderlinge verstandhouding tussen culturen en voor een humanitair ethos van (h)erkenning.