‘Dit verhaal gaat over mijn grote verdwalen in drank, drugs en quick fixes. Het is een verhaal van veertig jaar vol hoogmoed, dansend op de vulkaan, een leven leidend dat onverbiddelijk moest eindigen op straat. Het verhaal ook van een jongetje dat zichzelf nooit goed genoeg vond, altijd van buiten naar binnen keek, zonder idee hoe hij verbinding kon maken met de wereld om hem heen. Ik begon te geloven in de illusie dat drank en drugs mij vrijheid zouden verschaffen en mijn leegte konden vullen. Mijn normen en waarden vervaagden, mijn acties werden krankzinnig en ik was niet meer in staat redelijk te denken.
Kortom: mijn leven werd een puinhoop, en daar heb ik mijn hele omgeving meedogenloos in meegesleept. Ik wilde niet dood, ik wilde leven, maar had geen idee hoe. Pas op mijn vijfenvijftigste kwam het besef dat het zo niet langer kon en wist ik na een intensieve behandeling de weg naar herstel in te slaan. Nu ben ik tien jaar clean en wil ik mijn verhaal graag met u delen.’