In zijn klassiek geworden boek Het lege land beschrijft Auke van der Woud het Nederland van de vroege negentiende eeuw, een land waarin grote gebieden woest en onbewoonbaar waren en dat meer leek op een derdewereldland dan op het Nederland dat wij nu kennen. Behalve ontwikkelingen in waterhuishouding, architectuur en stedenbouw komt in dit boek een groot aantal andere aspecten aan de orde: ook de medische, sociale, demografische en economische ontwikkelingen maken deel uit van dit prachtige verhaal. De geschiedenis van ons landschap is onlosmakelijk verbonden met die
van de mensen die het vormgaven.