Vijf romans (Het bittere kruid, Een leeg huis, De val, De glazen brug, Nagelaten dagen) en iets meer dan vijftig verhalen (waaronder ‘Het adres’, ‘Terugkeer’ en ‘Storing’). Korte titels. Weinig woorden. Marga Minco vond dat je als schrijver niet sober genoeg kunt zijn, dat het werk er alleen maar bij wint als je al het overbodige, alle ‘versiering’ weglaat. Op de constatering van een recensent dat haar verhalen ‘een zekere kaalheid’ hebben, reageerde zij met ‘liever kaal dan babbelziek’.
Wars van pathetiek, met een scherp gevoel voor timing en de absurditeit van het menselijk tekort liet Marga Minco in haar werk het verdwenen verleden herleven en gaf ze een steeds grotere schare lezers inzicht in de – onbetrouwbare – werking van de herinnering.
Haar persoonlijke geschiedenis, voorgoed bepaald door de Tweede Wereldoorlog en de nasleep ervan, bleef haar thematiek, niet alleen in haar romans, maar ook in haar humoristische, soms surrealistische verhalen.
Marga Minco (1920-2023) ontving in 1957 voor Het bittere kruid de Vijverbergprijs en voor ‘Het adres’ de Mutatorprijs. Haar gehele oeuvre werd bekroond met de Annie Romeinprijs (1999), de Constantijn Huygens-prijs (2005) en de P.C. Hooft-prijs (2019). Haar werk is in twintig talen vertaald.
‘Het werk is niet verouderd. Puur en volkomen authentiek heeft het de tand des tijds glansrijk doorstaan.’
MAAIKE MEIJER, TER GELEGENHEID VAN DE CONSTANTIJN HUYGENS-PRIJS
‘Door haar schrijven verandert de particuliere geschiedenis in iets dat veelomvattender is dan het eigen leven en dat al meer dan een halve eeuw wereldwijd tot de verbeeldingspreekt.’
JURYRAPPORT P.C. HOOFT-PRIJS
‘Less is more krijgt bij Marga Minco zijn volle betekenis. Het woord “economie” wil meestal zeggen dat van iets meer wordt gemaakt. Door Minco wordt het gebruikt voor minder: ze beoefende de woordeconomie. Minco staat voor een groots klein oeuvre.’
CAREL PEETERS, VRIJ NEDERLAND