Heen

Boris is twintig en twee tegelijk. Door een genetisch defect heeft hij een ontwikkeling die ver achterblijft bij zijn werkelijke leeftijd. Hij ontwikkelt zich op zijn volstrekt eigen manier. Zijn jongere broer Pieter en zijn ouders Laurens en Rolien kennen hem het beste, en staan voor een grote opdracht.

Laurens en Roelien gaan op zoek naar een veilig huis voor hem, in de wetenschap dat ze ooit niet meer in staat zullen zijn de zorg voor Boris op te brengen. Het is een zoektocht die uiteindelijk slaagt, maar op het moment dat Boris zijn plek heeft gevonden, breekt corona uit. Ze besluiten, zo goed en zo kwaad als het gaat, hun zoon weer in huis op te nemen tijdens de lockdowns.

Maar de genen werken opnieuw niet mee. Het noodlot slaat toe als Boris aan de gevolgen van een tot dan toe onontdekte hersentumor sterft.

Met Heen richt Laurens Verhagen een monument op voor zijn te vroeg gestorven oudste zoon. Boris was de dirigent. Zonder hem klonk er geen muziek. In dit boek laat Laurens Verhagen zien hoe zijn gezin zich heeft gevormd naar de handicap van zijn zoon en wat de waarde is van het leven en de betekenis van de dood. Daarbij probeert hij houvast te vinden in boeken (Salomon), muziek (Cave) en filosofie (Levinas).

Laurens Verhagen studeerde wijsbegeerte in Amsterdam. Hij was hoofdredacteur van nu.nl en de digitale nieuwssites van De Persgroep, en is tegenwoordig redacteur technologie bij de Volkskrant.