Omgang met de eigentijdse geschiedenis is ondenkbaar zonder verhalen over het verleden. Selma Leydesdorff heeft jarenlang nationaal en internationaal een centrale rol gespeeld in de ontwikkeling van oral history, een vakgebied dat in de wetenschappelijke praktijk van het historisch onderzoek in de afgelopen decennia is uitgegroeid tot een internationaal erkende vorm van geschiedschrijving.
In 2004 deed zij van de vroege ontwikkeling van oral history verslag in De mensen en de woorden. Nu, bijna twee decennia later, is het tijd opnieuw de stand van zaken op te maken. Haar inzichten van nu zijn gebaseerd op nieuw onderzoek naar hoe verhalen van getraumatiseerde betrokkenen gangbare beelden over het verleden veranderen. Zij kijkt terug op haar werk op het gebied van de traumatische herinneringen van de vrouwen van Srebrenica en de levensloop van overlevenden van trauma, Sobibor en andere kampen.
Leydesdorff pleit daarnaast voor een betere coördinatie van het inmiddels omvangrijke en verspreide bronnenmateriaal, en voor een digitale inhaalslag om deze bronnen, die onze kijk op het verleden onvermijdelijk vernieuwen, beter toegankelijk te maken.
Dienke Hondius, Arjan van Hessen en Fridus Steijlen hebben korte bijdragen geleverd over respectievelijk ‘zwarte geschiedenis’, digitalisering en (post)koloniale herinnering.
Selma Leydesdorff (1949) is historica en emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Zij is internationaal bekend als prominent onderzoekster en theorievormer op het gebied van mondelinge geschiedenis, oral history. Deze methode gebruikte ze onder meer voor haar in 2008 verschenen De leegte achter ons laten. Een geschiedenis van de vrouwen van Srebrenica.