De tijd hangt uit zijn naad

Met een vader die als geest verschijnt en een arglistige oom op

de troon naast zijn moeder heeft de tijd voor prins Hamlet zijn

samenhang verloren. Hoewel Shakespeares toneelstuk voortborduurde

op al bestaande bronteksten, zoals een bijdrage uiteenzet,

markeert zijn versie een omslag waarbij de traditioneel patriarchale

functie onttakeld raakt. Naast een reflectie op de publiekelijke

herinnering aan Hamlets vader alsmede een vergelijking tussen

Oedipus en Hamlet verkent de bundel hoe de uitholling van de

rol van de vader als autoriteit – hier betiteld als ‘Hamletconstellatie’

– zich manifesteert in eigentijdse werken. Die verkenning

betreft onder meer een doorwrochte lezing van Lacans visie op

Shakespeares Hamlet, maar ook analyses van parodistische detectives

en McEwans roman Nutshell, van Kuifje-strips en grafische

romans, van films van Lynch en Lubitsch. De bundel besluit met de

weergave van een uitgebreid openbaar interview met Tom Lanoye

over zijn leermeesters, de theatrale strapatsen van zijn moeder,

toneel in Zuid-Afrika, de keus voor Abke Haring (zie omslagfoto)

in de rol van Hamlet voor Lanoyes bewerking Hamlet vs. Hamlet.

Uit die bewerking, tevens besproken in een bijdrage, komt de zin

waaraan de bundel zijn titel ontleent.

Met bijdragen van Jan Frans van Dijkhuizen, Annelies van Hees,

Yasco Horsman, Sjef Houppermans, Marc De Kesel, Jos de Kroon,

Peter Verstraten, Bart Vieveen.