De onverbrekelijke band / Druk 11

Grootouders, ouders, kinderen. Hun bloedverwantschap, gezamenlijke geschiedenis, tradities, waarden en normen en het voortleven daarvan in een volgende generatie, vormen een onverbrekelijke band tussen gezins- en familieleden door de generaties heen. Annelies Onderwaater beschrijft deze verbondenheid aan de hand van de theorie van Ivan Boszormenyi-Nagy.

In deze elfde herziene editie maakt de auteur de grondbegrippen van de contextuele theorie toegankelijk en plaatst ze in een ruimer theoretisch kader. Ze beschrijft de samenhang met een aantal andere theoretische richtingen waaronder het hechtingsperspectief. De gevolgen van de contextuele visie voor de praktijk van de hulpverlening worden in deze editie verder uitgewerkt. Actuele thema’s zoals omgaan met seksueel geweld, adoptie, scheiding, uithuisplaatsing en familiebreuken komen daarbij aan bod. Ook wordt de manier beschreven waarop problematische gezinsherhalingen door de generaties heen kunnen worden doorbroken.

Het thema boosheid als kracht wordt behandeld, evenals de contextuele relatietherapie. Speciale aandacht krijgt het ontschuldigingsproces, met al zijn valkuilen, dat vergeleken wordt met het vergevingsproces. Ook de onverbrekelijke band na de dood wordt beschreven. Uitgelegd wordt in welke vormen deze band kan doorwerken en hoe bij gecompliceerde rouw alsnog postume ontschuldiging bereikt kan worden.

Nieuw in deze editie

In deze nieuwe editie komt ook de invloed van transgenerationele loyaliteit op chronisch symptoomgedrag aan de orde. Een hoofdstuk is toegevoegd over parentificatie. Hierin wordt een continuüm van parentificatie geïntroduceerd en inzichtelijk gemaakt. Met behulp van vier criteria is het mogelijk om vroegtijdig te herkennen wanneer parentifiatie negatief gaat uitwerken. Richtlijnen worden gegeven voor therapeutische interventies bij deparentificatie in gezinnen. Ook wordt stilgestaan bij de kwaliteiten van en valkuilen voor de geparentificeerde hulpverlener. Het boek is weer geheel geüpdatet.

Alle onderwerpen worden door casuïstiek verhelderd. Door deze actieve en aantrekkelijke schrijfstijl is De onverbrekelijke band ook voor niet-hulpverleners goed te begrijpen.

Het boek is bedoeld voor studenten wo/hbo (toegepaste) psychologie en studenten sociaal werk alsook voor praktiserend (gezins)therapeuten. Daarnaast kan dit een waardevol en leerzaam boek zijn voor niet-hulpverleners die geïnteresseerd zijn in de band tussen ouders en kinderen – die ook na de dood blijft bestaan.