De eerste

Laura is vijfendertig en heeft haar huisje-boompje-beestje-bestaan tevreden omarmd, maar in haar dromen wordt ze nog altijd achtervolgd door Cristian, de jongen op wie ze op de middelbare school stapelverliefd werd. Niet dat ze nog over hem mijmert of naar hem verlangt, maar hij verschijnt letterlijk in haar dromen; soms wekelijks, soms nachten achter elkaar - en dat al jarenlang. In een poging hem uit haar dromen te verdrijven besluit ze over hem te schrijven. Ze wordt gedwongen opnieuw te beleven wat er destijds gebeurde en datgene in de ogen te kijken wat ze al die tijd verborgen heeft gehouden.

'Een feest der herkenning voor de nostalgische mens.' - Froukje, singer-songwriter