Bennie Jolink was als kind al anders dan anderen. Een ‘aparte en een dwarse’ zeiden ze in Hummelo. Karaktereigenschappen die pas goed van pas kwamen toen Jolink op de kunstacademie terechtkwam. Algauw verruilde hij de retouchespuit voor een gitaar en keerde terug naar de Achterhoek.
Naast zanger is Jolink kunstenaar, veellezer, en hij keerde zich – ondanks zijn liefde voor het boerenland – tegen de boerenprotesten. Hij zit vol tegenstellingen met linkse opvattingen en rechtse voorkeuren en is niet bang om het er over te hebben. Bij voorkeur aan de stamtafel, waar ‘sprekken’ volkssport nummer één is. Misschien een tikkeltje aangedikt maar altijd zuuver woar!