In de contextuele benadering binnen
de hulpverlening wordt een mens niet gezien als een op zichzelf staand
individu, maar als een persoon die deel uitmaakt van een groot netwerk van
betekenisvolle (familiale) relaties die meerdere generaties behelzen. De wijze
waarop deze familierelaties iemand gevormd en beïnvloed hebben werkt door op
alle terreinen van het leven.
In de meeste opleidingen tot een
van de vele beroepen op het gebied van zorg en hulpverlening is de contextuele
benadering tegenwoordig niet meer weg te denken. Hierbij kan onder andere
gedacht worden aan ambulante en residentiële (jeugd)hulpverlening,
psychotherapie, pleegzorg, ouderenzorg, onderwijs en leerlingbegeleiding en
pastoraat. In feite is het contextuele denken bruikbaar voor nagenoeg alle
social work werkvelden.
Contextuele hulpverlening is een
toegankelijk, inleidend boek. Het is bedoeld als eerste kennismaking met de
contextuele benadering. De verschillende begrippen worden uitgelegd en
toegelicht aan de hand van voorbeelden uit diverse toepassingsgebieden van het welzijnswerk en de hulpverlening. Nieuwe
onderwerpen in deze tweede editie zijn: ‘de dialoog aangaan’ en
‘ontschuldingen’. Tegelijkertijd biedt dit boek praktische handvatten hoe je
als hulpverlener deze inzichten kunt vertalen in
concreet handelen. Voorbeelden uit de praktijk van diverse werkvelden
illustreren dit. In de opdrachten worden studenten en hulpverleners uitgedaagd het contextuele
gedachtengoed ook in hun eigen familie context te verkennen.
Deze tweede druk is een
uitgebreidere versie van de eerste – in deze druk worden verschillende
begrippen behandeld die in de eerste druk niet of slechts summier aan de orde
kwamen.
Het contextuele gedachtegoed is
ontwikkeld door de Amerikaans-Hongaarse psychiater en gezinstherapeut Ivan
Boszormenyi-Nagy (1920-2007).