Jazz: een fel omstreden tijdsverschijnsel. Verafgood én verafschuwd; bij dag en bij nacht beoefend én verwenst. Rijke mogelijkheid voor een nieuwe muzikale cultuur of degeneratie van alle muzikale smaak? Uit het beeld van onze tijd niet meer weg te vagen. Van oorsprong ongetwijfeld vreemd aan het blanke ras door rasfanatici daarom eens veroordeeld maar even zeker niet vreemd aan de mens van alle rassen. Jazz is een bezetenheid, een vraag en een kans: de spanning van de jeugd in onze geladen tijd, losbrekend in ritme en klank; een benarde roep, eens door de Amerikaanse neger uitgestoten, of zegen dan wel vloek 's mensen deel zal zijn; een mogelijkheid, nog immer gegeven, om in de wassende chaos een levensritme te hervinden.