Strijd om de ziel is een biografie van psychiater en psychoanalyticus P.C. Kuiper (1919-2002). Kuiper werd aan het eind van de twintigste eeuw bekend als de psychiater die zelf depressief werd. Hij publiceerde daarover Ver heen. Verslag van een depressie, dat een bestseller werd. In Ver heen was Kuiper echter minder open over de oorzaken van zijn depressie dan hij deed voorkomen. In Strijd om de ziel vertelt Hilberdink het verhaal dat voor de lezers van zijn boek verborgen moest blijven. Rode draden daarin zijn de worsteling met het geloof en zijn seksuele identiteit, en de terugkerende depressies. Kuiper was een van de boegbeelden van de psychiatrie en psychoanalyse in Nederland.
Strijd om de ziel is ook een geschiedenis van de twintigste-eeuwse psychiatrie, door de ogen van een van de hoofdrolspelers. Hilberdink laat zien hoe in Kuipers tijd psychiaters naar homoseksualiteit keken en hoe zij depressies behandelden. Daarbij gaat het ook over opvattingen over mannelijkheid en vrouwelijkheid die nog steeds relevant zijn voor hedendaagse discussies over gender en identiteit