De oude wegen / Druk 3

In De oude wegen onderzoekt Robert Macfarlane het

verband tussen paden, wandelen en de verbeelding.

Veel van het denkwerk ervoor verzette hij lopend.

Het vertelt het verhaal van ruim duizend mijl wandelen

over oude wegen, op zoek naar een route

naar het verleden – met als resultaat dat hij telkens

weer bij het heden uitkomt. Het is een onderzoek

naar de geesten en de stemmen die op oude paden

rondwaren, naar de verhalen die ze in zich dragen

en vertellen, naar pelgrimages en erfvredebreuk,

naar gezongen routes en degenen die ze zingen en

naar de vreemde continenten die er binnen landen

bestaan. Bovenal is het een boek over de mens en

zijn omgeving: over lopen als een verkenning van het

innerlijk en over de subtiele manier waarop we zijn

gevormd door de landschappen waar we ons doorheen

begeven.