De censuur is terug. Al sinds 9/11 is er geen cabaretier meer die een grap durft te maken over de profeet Mohammed, en sinds de moord op Theo van Gogh en de aanslag op Charlie Hebdo weet iedereen dat er altijd wel ergens een labiele geest rondloopt die martelaarschap verwart met rechtvaardigheid. Het debat over racisme dat nu in Nederland en in de hele wereld zo hevig wordt gevoerd, gaat hand in hand met de vraag welke grappen nog wel en welke niet meer kunnen.
Satire en haar instrument humor moeten gevrijwaard blijven van elke vorm van censuur, schrijft Arthur Umbgrove in dit vlammende en bevlogen pamflet, want vrijheid schept humor en humor schept vrijheid.