Hoe blijf je open en gegrond in een woedende en woelige tijd? Hoe verbind je je, met jezelf, met anderen, de wereld? Hoe komen we tot rust en reflectie? In het essay in dit boek verkennen wij de taal als een manier om open te blijven, naar dat wat ons (ver)bindt, de ondergrond van ons allemaal. We stoffen woorden af, dompelen ons er in onder en vieren de taal. Van verzorgende woorden tot vrolijke woorden, en van compassievolle woorden tot verbindende woorden. We nodigen je uit om mee te gaan in die verkenning en je te laten inspireren.