Gabor Maté laat in 'Hongerige geesten' zien dat we ten diepste allemaal hongerige geesten zijn, op zoek naar verdoving (en verlossing!). Van de eenzame alcoholist onder de brug tot de succesvolle coke-snuivende advocaat op de Zuidas: we kennen allemaal wel de prototypes van verslaafden. Maar aan dat eindeloos scrollen op je telefoon, tachtig uur werken in de week en het nog niet genoeg vinden of niet kunnen stoppen voordat de hele zak chips leeg is, ligt hetzelfde patroon ten grondslag. We zijn bang om te voelen, bang om te ontdekken waar het werkelijk om gaat en dus blijven we de verlossing buiten onszelf zoeken. Aan de hand van verhalen uit zijn praktijk, zijn eigen verslavingspatronen en de wetenschap gaat Maté naar de bron van verslaving: onze vroegste kindertijd. We ontdekken dat zelfinzicht en het openen van ons hart de weg is naar heling van verslaving.