Korte, waargebeurde, soms inspirerende, verhalen over een Joodse gemeenschap in Zeeland die zich na de herbouw van de synagoge in 1994 langzaam weer opricht en vorm geeft.

Twee kunstenaars met een gezamenlijke passie: een huis op een eenzame zeedijk buiten Veere. De periode is 1939 tot 1941, vlak voor en in het begin van de Tweede Wereldoorlog.

De één zit in Amsterdam, de ander bewoont het huis. In hun correspondentie krijgen we een beeld van het leven van de boerengemeenschap en de Veerse kunstenaars in die roerige tijd. Maar bovenal ook van het leven in dat oude, krakende huis met zijn overweldigende

uitzichten en begrijpen we hoe dat huis hun beider inspi...