Fernando Pessoa was niet alleen de grootste dichter van Portugal, hij schreef ook korte verhalen, essays, toneelstukken en pamfletten, richtte kranten en tijdschriften op en ‘verdeed’ zijn tijd met het maken van plannen in cafés. Dat hij ook goed om zich heen keek in ‘zijn’ stad Lissabon, blijkt niet alleen uit het magistrale Boek der rusteloosheid, maar ook uit de detectiveverhalen die hij schreef.

Zoals Agatha Christie de Belg Hercule Poirot had, en Arthur Conan Doyle moorden liet ...

Fernando Pessoa noemde hem de keizer van de Portugese taal, zijn biograaf, Lúcio de Azevedo, de Hercules van het woord. Hij was priester, diplomaat, filosoof, theoloog, ziener en historicus. Adviseur van de koning van Portugal. Gerenommeerd prediker en gewild biechtvader. Verdediger van de joden, bestrijder van de Inquisitie, lansbreker voor de indianen. En vooral barok schrijver, betoogkunstenaar en goochelaar met woorden. Padre António Vieira, jezuïet (1608-1697).

Negen raven laat de onheilspellende, ontroerende, soms humoristische obsessies zien van normale mensen.

Een goed verhaal, bewijst deze bundel van Willem du Gardijn, is als een raaf: mooi, intelligent, sociaal enerzijds, duister, gemeen en hongerig anderzijds. Op het snijpunt van goed en kwaad beschrijft Negen raven de onveranderlijke menselijke conditie.

Willem du Gardijn (1964) studeerde in Utrecht en Berlijn. In 2008 publiceerde hij de roman Monografie van de mond, waarmee hij werd genomine...