Eugen Drewermann (1940), theoloog, psychotherapeut en succesvol schrijver in Duitsland, zet in dit boek de theologie weer met beide benen op de grond en brengt haar terug naar wat Jezus van Nazaret voor ogen stond en naar wat het christendom werkelijk wil zeggen. Drewermann bekritiseert in heldere bewoordingen de overtuiging die in de kerkgeschiedenis overheerst, namelijk dat objectief vastgesteld kan worden hoe we God moeten begrijpen en wat de verlossing door Christus betekent. Van zijn kan...

Hoe zit dat toch met 'doen' en 'nadenken'? Als het over onderwijs gaat kun je het zo vertalen: 'Hoe geef ik goed les?' Die vraag past bij doen. 'Waarom doe ik het op deze manier?' sluit aan bij nadenken. Dit boek gaat over de tweede vraag. Nadenken leidt tot een visie en toont altijd meer kanten. Je kunt vanuit verschillende perspectieven kijken naar hetzelfde. Dat maakt je visie rijker. Je wordt er een betere leerkracht van. Je 'doet' het dus ook beter.Aan de hand van een aantal vragen worde...

'De jeugd vloog uit: Hoe babyboomers het gereformeerde nest verlieten' geeft een geschiedenis weer van een gereformeerd gezin; een geschiedenis die exemplarisch is voor de ontzuiling in Nederland vanaf de jaren vijftig. De auteurs schetsen aan de hand van hun eigen familie en hun levensbeschouwelijke ontwikkeling een beeld van de gereformeerde cultuur, waarbij hun geloofsbeleving centraal staat. Uiteindelijk hebben de leden van het van oorsprong calvinistische gezin een andere overtuiging gev...

Alles is Eros en Eros is alles: hij is de vonk in de ogen van je geliefde, hij is een dwingeland, soms is hij een ramp, en altijd schiet hij raak. Eros inspireert de liedjes van herders die hun lammeren weiden in de velden. In deze herderspoëzie is de natuur uitnodigend als een warme zomeravond, wanneer de wind door de takken ruist en murmelend water voor verkoeling zorgt. Zij is de bron van een stroom gedichten, waarin krekels zingen, rozen geuren en liefdes bloeien. Achter de onbevangen he...

Verschenen in de serie Monobiblose Romeinse dichter Marcus Valerius Martialis (ca. 40-ca. 102) is de koning van het epigram. In zijn scherpe puntdichten is de toon is fel en hard, vaak opzettelijk grof of obsceen. Maar soms last hij tussen het verbale vuurwerk ook wat gevoelige, lyrische teksten in. Zijn werk is bedoeld om te amuseren en te prikkelen. En in elk geval wil hij veel lezers bedienen: de dichter presenteert zich als een arme drommel die van zijn poëtische werk moet leven.In deze ...