Als je op straat aan een willekeurige voorbijganger vraagt om een paar namen van filosofen te noemen, dan word je meestal eerst niet serieus genomen. Maar als je doorvraagt, volgen namen als Plato, Socrates, soms Descartes of Aristoteles. De denkers die genoemd worden hebben een ding gemeen: het zijn vrijwel altijd alleen maar mannen.

En dat moet anders! Natuurlijk zijn er zowel vroeger als ook nu vrouwelijke denkers met baanbrekende, originele ideeën. Briljante geesten, die net zo zeer, o...

De klimaatcrisis staat volop in de publieke belangstelling. Hoe erg is het? Kan er nog iets aan worden gedaan? Wie moet dat dan doen, en wie gaat dat betalen? Burgers, ondernemers, bestuurders, maar vooral jongeren, iedereen verzet zich en denkt dat het anders moet. Maar hoe? Als individu voelen we ons te beperkt en gebonden aan groepsbelangen. Er verandert weinig, terwijl alles op de schop moet.

Hierdoor schieten het debat, het beleid, de media en de stemmingen van mensen alle kanten op e...

Op haar zestiende wist Brigitte Wielheesen al dat ze als correspondent in Israël wilde werken. Na een studie Journalistiek en Voorlichting in Tilburg en de kopstudie Internationale Betrekkingen aan de Universiteit van Amsterdam vertrok ze dan ook naar Israël. Toen ze in 1993 in Jeruzalem voor Conny Mus aan het werk ging, werd haar droom werkelijkheid. Een jaar later werd ze zelf correspondent voor WTN (WorldwideTelevisionNews). In 2000 keerde ze terug naar de polder. Israël was op afstand ...

“Driekwart van de mensen is gek en voor dat ene kwart moet je uitkijken.” Of we deze beroemde waarschuwing van Simon Carmiggelt serieus moeten nemen, daarover verschillen de meningen. Maar dat we graag lezen over mensen die afwijken van de norm, over waanzin en over geestelijke gezondheid, dat is wel duidelijk.

Van Cervantes tot Erasmus, van Levi Weemoedt tot Virginia Woolf, de wereldliteratuur is een vrijwel onuitputtelijke bron van inspirerende, ontroerende maar ook opbeurende teksten o...

De samenleving krijgt steeds meer te maken met gevaarlijk geachte 'verwarde personen'. Is de samenleving nog wel veilig, zijn burgers terecht bezorgd?

Karlijn Roex, een jonge sociologe die zelf verward is genoemd, draait de vraag om. Zijn het niet juist de verwarde personen die zich steeds onveiliger voelen, door stigmatiserende krantenkoppen, dreigende opsluiting en de dwingende verwachting normaal te doen? Verraadt het debat over verwarde personen niet een weliswaar goedbedoelde, maar in f...