Het tweede deel van Bouwen aan de Wilde Kust beschrijft de ontwikkeling van de civiele infrastructuur van Suriname vanaf 1945. Het gaat over de aanleg van landbouwpolders, over waterkrachtprojecten, de ontsluiting van het binnenland, het West-Suriname plan, de drinkwatervoorziening en ontwatering van Groot-Paramaribo, de wegen, bruggen, dijken, havens en vliegvelden. En ten slotte over de civiele bouwsector en hoe die zich in de afgelopen 75 jaar ontwikkelde.

Net als deel I over de periode va...

Wie op een van de ABC-eilanden een tuin heeft, weet dat de planten en struiken er niet bepaald vanzelf groeien. Dat heeft alles te maken met het gebrek aan regenwater, de soms harde wind en de striemende zonnestralen.

De columns die Jeannette van Ditzhuijzen schreef over haar ervaringen in haar eigen tropentuin zijn gebundeld en aangevuld met nieuwe verhalen en prachtige foto's. Verspreid door het boek staat een dertigtal praktische tips voor succesvol tuinieren op de Benedenwindse Eilanden. ...

Met grote vanzelfsprekendheid kwam het ene gebouw na het andere tot stand in Nederlands-Indië. Kranten schreven telkens jubelend van 'een sieraad voor de stad'. De man daarachter was Eduard Cuypers (1859-1927). Rond 1900 behoorde hij met zijn bureau tot een van de meest gevierde architecten in Nederland.

Door nieuwe opvattingen in de architectuur kreeg hij het op den duur moeilijk in Nederland en met het verstrijken der jaren werd hij vrijwel doodgezwegen. Werkend vanuit Amsterdam verlegde h...

"De dingen veranderen en wij veranderen mee", was hun devies. Opstanden braken uit in de kolonie, de crisis volgde, maar bij Fermont-Cuypers bleven ze stoïcijns ontwerpen: scholen, kerken, villa's en kantoren. Allemaal gebouwen waarop de Nederlandse vlag wapperde. Op feestdagen van het Koninklijk Huis kwam daar een wimpel bij. Nationalisme zegevierde wereldwijd. Eind jaren dertig was de crisis ook voor bureau Fermont-Cuypers voorbij. Ze ontwierpen ziekenhuizen, hoofdkantoren, hotels, ja zelf...