Het vak geschiedenis bestudeert een werkelijkheid die niet meer bestaat. Wie beelden van die werkelijkheid ontwerpt, houdt rekening met de verschillen tussen heden en verleden en doet recht aan hetgeen mensen vroeger normaal en waardevol vonden. Uit dit ‘historisch besef’ vloeien denk- en redeneerwijzen voort die in Historisch Denken, basisboek voor de vakdocent op overzichtelijke en heldere wijze worden besproken. Omdat deze denk- en redeneerwijzen in het voortgezet onderwijs deel uitmak...

Het geschiedenisonderwijs werkt in Nederland, van basisschool tot en met centraal examen, met tien tijdvakken. De kern van de leerstof ligt vast in een aantal ‘kenmerkende aspecten’ per tijdvak, bijvoorbeeld absolutisme in de tijd van regenten en vorsten (17e eeuw) en industrialisatie in de tijd van burgers en stoommachines (19e eeuw). In totaal komen negenenveertig kenmerkende aspecten aan de orde. Samen vormen zij de basiskennis waarmee leerlingen zich in de historische tijd moeten kunn...

In Poolse strijders over de Hondsrug werpt auteur Harold de Jong een licht op een vaak onderbelicht aspect van de Tweede Wereldoorlog: de heldhaftige inzet van de 1e Poolse Pantserdivisie onder leiding van Generaal Maczek, en hun cruciale rol bij de bevrijding van Noordoost Nederland.

Harold de Jong schetst in dit boek een gedetailleerd beeld van de moed, vastberadenheid en opoffering van deze Poolse strijders, terwijl ze vastberaden oprukken over de uitgestrekte Hondsrug. Dit historische ver...

Een Schricklijck Jaer gaat over de oorlog in 1672 in het noorden van de Republiek. Het boek begint met wat er aan het jaar 1672 voorafging, want niets gebeurt zo maar, geen enkele oorlog komt ineens uit de lucht vallen. Hoe heeft het zover kunnen komen in deze machtige, welvarende en bloeiende Republiek? In het kort wordt geschetst hoe de nog jonge Republiek is georganiseerd, waar de rijkdom vandaan komt en hoe deze welvaart leidt tot hoogtijdagen van kunst en cultuur. De relaties van de Repu...

Philip Bloemendal, een naam die velen misschien niet kennen, maar zijn stemgeluid wel. Gedurende een groot deel van de twintigste eeuw, in de bewogen periode na 1945, was hij bij de meeste mensen bekend als 'de stem van het Polygoonjournaal' en vele andere producties die hij opluisterde met zijn nog altijd onovertroffen stemgeluid.

Philips stem was altijd wel ergens op de achtergrond aanwezig: in het Polygoonjournaal in de Cineac, bij serieuze reportages via andere media of bij grappige recla...