Sterke vrouwen als Penelope, Medea en Dido zijn bekend uit de mythologie, waarin mannen de dienst uitmaken. Nu zijn de vrouwen aan het woord. Ze schrijven brieven aan hun geliefden. Ze voelen zich in de steek gelaten, verdrietig, boos, soms zelfs radeloos.

Ovidius heeft zich in hun situatie ingeleefd en beschrijft hun gevoelens – op een onverwacht ogenblik in het verhaal. Medea is nog niet van plan haar kinderen uit wraak te vermoorden. Hélena verzet zich nog tegen Paris’ voorstel (ook a...

De jaarkalender in dichtvorm gieten en van sommige dagen een feestelijk verhaal maken – dat was het doel van Ovidius’ Fasti. Hij is helaas nooit verder gekomen dan eind juni, waarschijnlijk omdat hij uit Rome werd verbannen.

Januari en maart klinken nog altijd naar oeroude goden, Janus en Mars, en vooral de vrolijke verhalen over vele andere goden en goddelijke wezens als saters en nimfen laten ons het grote verschil zien met onze huidige monotheïstische, christelijke ideeën.

Ook vele...

Ovidius’ ingenieuze keten van verhalen over wonderbaarlijke gedaantewisselingen wordt algemeen beschouwd als een van de meest invloedrijke werken uit de Westerse literatuur. Een dergelijk meesterwerk verdient het om eens in de zoveel jaren opnieuw te worden vertaald; Gedaantewisselingen is na tweeduizend jaar is nog steeds opmerkelijk levendig en uiterst leesbaar.

Ovidius’ meeslepende gedicht inspireerde talloze schrijvers, dichters en kunstenaars. Op briljante wijze toont hij ons de aang...

Ovidius’ Kalendergedichten vormen een speelse toelichting op de Romeinse religieuze kalender. Hoewel slechts zes van de twaalf Boeken (één voor elke maand) zijn overgeleverd, laat het werk een enorme rijkdom zien. De dichter schetst de oorsprong van feest- en gedenkdagen en de daarmee samenhangende riten en gebruiken en creëert zo een ware guirlande van levendige vertellingen. Dat Ovidius met zijn Kalendergedichten ook politieke bedoelingen heeft gehad, maakt het werk alleen maar interes...

Vertaald door Christiaan Caspers

Onder redactie van Vincent Hunink

Nadat keizer Augustus hem naar een kille uithoek van het Romeinse rijk verbannen had, ging Ovidius door met schrijven. De 'Fasti', een lang gedicht in de speels-erudiete trant van de 'Metamorfosen' bleef uiteindelijk onvoltooid, maar met de 'Tristia' en de 'Brieven van de Zwarte Zeekust' grondvestte hij een genre dat tot in onze tijd navolging vond, onder meer in het werk van de twintigste-eeuwse ballingen Osip Mandelstam en J...