Lof der zotheid: over de nar en de zot in de Vlaamse kunst

Volgens de middeleeuwse theologen is geloven een zaak van bittere ernst. Humor en deugd moeten wel onverenigbaar zijn, want lachen is onbedwingbaar en ontsnapt aan de controle van de rede. Zedig glimlachen, tot daaraan toe. Maar schateren, grijnzen en grimassen: dat moet het speelveld van de duivel zijn – even verderfelijk als andere onbeheersbare driften, zoals de lichamelijke liefde of de verslaving van de gokker. Dat is het terre...

In praise of folly: on the fool and the jester in Flemish art

According to medieval theologians, faith is a deadly serious business. Humour and virtue are irreconcilable, because laughter is uncontrollable and escapes the control of reason. A modest smile is permitted. But laughing loudly, grinning and grimacing: these are the playing field of the devil – just as pernicious as other uncontrollable urges, such as physical love or the addiction of the gambler. That is the domain of the peasan...