Het onderwijs, voor de groep staan: de mooiste baan die er is. Of moeten we zeggen: de mooiste baan die er zou kunnen zijn?

Jij bent een echte docent. Je staat altijd aan en constant klaar voor anderen. Collega’s kunnen op je rekenen en voor je leerlingen geldt dat al helemaal. Die staan op één, want zo hoort het. Maar hoeveel aandacht geef je nog aan jezelf?

Ons onderwijssysteem vraagt veel van jou en je collega’s. Werk- en regeldruk nemen toe, uitval en verloop zijn groot en een col...

Een jaar of tien geleden ging bij mij het lampje uit. Opgebrand, zei de dokter. Belachelijk, dacht ik. Ik was 22! Maar daar had die burn-out (want dat was het) dus geen boodschap aan. Ik moest nodig met mijn voeten in het stopcontact. Opladen dus.

Sindsdien heb ik een missie: het leven van mijn dromen leiden en onderweg de tools verzamelen om mentaal lekker te blijven gaan. En dat lukt nu aardig. Hoe, dat vertel ik je in dit boek. Het gaat over een hoop verschillende dingen: van jezelf op éÃ...

Ria heeft al jaren longklachten, maar ze rookt nog steeds.

Nogal logisch wat het advies van de hulpverlener zal zijn. Toch?

Het lijkt zo simpel. De één zoekt hulp bij een probleem: een ongezonde levensstijl, verslaving, schulden... Dat er iets moet veranderen, is duidelijk. De ander weet wat het beste is om te doen en komt met ideeën en adviezen. Win-win, zou je zeggen. Einde probleem.

Maar dan blijkt dat vaak zo logische adviezen toch in de wind geslagen worden. Er verandert niets. De hu...

Nee, je zult Anita Witzier (1961) niet horen zeggen dat ouder worden een groot feest is. Dat lijf, die overgang, dat geheugen, dat libido … Maar bekijk het eens positief: je bouwt wél wat op in al die jaren. Mensen. Herinneringen. Zelfkennis. Levenslessen.

Met een leuke man, een koninklijke onderscheiding, twee geweldige kinderen, ruim dertig jaar tv-werk en nu ook nog eens zestig jaar levenservaring heeft Anita genoeg om dankbaar voor te zijn. Daarom schreef ze zestig dankbrieven, aan men...

Wat zou je anders doen als je nog maar drie jaar te leven had?

En waarom zou je daar eigenlijk mee wachten?

Trodessa was vierentwintig toen ze haar moeder zag sterven, zesendertig toen ze zelf de diagnose kanker kreeg en achtendertig toen ze als gevolg van een hersenvliesontsteking in coma lag. Genoeg om doodsbang te worden, zou je denken. Maar nee. Ze raakte haar angst voor die dood, die ze nu twee keer in de ogen had gekeken, juist kwijt en genoot alleen maar intenser van het leven.

Ze bego...

Zorgen voor anderen. De mooiste baan die er is. Of moeten we zeggen: de mooiste baan die er zou kunnen zijn?

Jij bent een verzorger. Je staat altijd aan en constant klaar voor anderen. Collega’s kunnen op je rekenen en voor de patiënt of cliënt geldt dat al helemaal. Die staat op één, want zo hoort het. Maar hoe goed zorg jij nog voor jezelf?

Ons zorgsysteem behoort tot de beste van de wereld, maar het vraagt wel steeds meer van jou en je collega’s. Werk- en regeldruk nemen toe, uit...

Jelte heeft een broer. Eentje. Tot hij ontdekt dat er ooit nóg één was, Peter. Maar over dit jongste broertje, dat maar enkele uren heeft geleefd, praat niemand. Peter werd geboren als een cycloop en was daarmee niet alleen een kansloos kind, maar ook een monsterlijke zeldzaamheid die maar beter zo snel mogelijk aan het oog kon worden onttrokken.

Pas als hij volwassen is en in Griekenland reizen begeleidt, realiseert Jelte zich ineens echt wat de korte aanwezigheid van zijn babybroertje al...