In de periode waarin de hier verzamelde teksten geschreven werden, stond Herman Van Rompuy eerst aan de absolute top van het Belgische en later ook het Europese politieke toneel. Hij verbindt gebeurtenissen, ontmoetingen en dingen die hij hoort of leest aan bespiegelingen over kunst, politiek, filosofie, literatuur, geloof en het leven in het algemeen. De ene keer beschouwend, de andere keer poëtisch. De bestendige zoektocht naar goedheid, waarheid en schoonheid.Mijmeringen biedt da...

De menselijke drang om alle levende wezens te classificeren heeft enkele artistieke pareltjes nagelaten.

De allereerste tekeningen die gemaakt zijn, beelden dieren af. De wens om orde te scheppen in die verbluffende variatie aan vormen had een praktische achtergrond – eetbaar van giftig onderscheiden, en gevaarlijk van ongevaarlijk – maar ook een artistieke.

Lang voor de tijd van Darwin hielden onze voorouders zich al bezig met de zichtbare overeenkomsten en verschillen tussen dieren. Vro...

Toen ze in 1987 op vijftienjarige leeftijd debuteerde met de bundel Hanne Ton werd Jo Govaerts meteen genomineerd voor

de Cees Buddingh’-prijs. Met de opvolgers De twijfelaar (1989), Waar je naar zit te kijken (1994) en Apenjaren (1998) bevestigde ze al het moois dat er over haar debuut werd gezegd en geschreven. Daarnaast publiceerde ze reisreportages en maakte ze ook naam als vertaalster uit het Pools en het Litouws, onder meer met poëzie van Anna Świrszczyńska, Eugenijus Ališanka en ...

Na de val van de Muur leefden sommigen in de illusie dat de geschiedenis ten einde was gekomen. Vandaag weten we beter. Onze gepolariseerde wereld wordt getekend door identitair en ideologisch hokjesdenken. Maar de wereld leren we pas begrijpen wanneer we meer begrip voor elkaar hebben en met elkaar in dialoog treden. Daarom is de filosofie zo van waarde. Zoals Plato al wist: filosofie is de levende dialoog.

Filosofe Alicja Gescinska trok naar twaalf intellectuelen en denkers, en sprak met he...

Trouwe lezers van Nero, de Vlaamse krantenstrip waarmee Marc Sleen de geschiedenisboeken haalde, kennen zijn beroep. Het staat netjes op een bordje dat naast zijn voordeur hangt: Nero – dagbladverschijnsel. Een beroep als een ander. Ook Marc Sleen zelf, zijn geestelijke vader, groeide in de loop der jaren uit tot een heus dagbladverschijnsel.

Meer dan een halve eeuw lang was hij niet weg te branden uit kranten en tijdschriften; evenmin uit radio- en televisieprogramma’s. Hij voorzag zijn ...