Petra Heckman heeft "speciale ogen": ogen waar ze niets mee kan zien. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze ook slecht zal kunnen horen of traag van begrip is. Maar dat begrijpt niet iedereen even goed.

In een aantal korte verhalen neemt ze de lezer mee naar situaties, waarin het pijnlijk duidelijk wordt dat de maatschappij helemaal niet klaar is voor mensen met een visuele beperking. We lijken nergens bij stil te staan en functioneren voornamelijk op de automatische piloot. Dit leidt tot hil...

Op een dag wilde ik orde op zaken stellen in mijn computer waardoor ik tot de ontdekking kwam dat een heleboel artikelen en verhalen verwijderd konden worden. Maar er zaten ook vertellingen tussen die ik niet weg wilde gooien. Ik herlas ze met een frisse blik en stopte ze in een nieuwe map. Drie ervan stuurde ik naar uitgeverij Eigenzinnig met de vraag of die er iets in zag.

‘Als de rest van de verhalen aan dit niveau voldoet maak ik er een bundel van,’ antwoordde Maaike Maring.

En zo ges...

‘Ik ken een meneer met een poedel en die praat tegen zijn hond alsof het een kind is.’

Ik ben op een feestje en sta samen met nog een paar mensen in een kring om de spreekster heen. Deze staat met een glas in haar hand te genieten van de aandacht. Ze gaat nog even door: ‘Zooooo, Meisjepeisje, jij bent wel moe na zo’n lange wandeling, hè?’ kirt ze, de meneer met de poedel imiterend. ‘En die poedel heeft een jásje aan, nou jaaaaa!’

De mensen om haar heen slaan zich op de dijen ...