Het Antilliaanse culturele erfgoed verdient het om meer aandacht te krijgen en nader te worden onderzocht. Dit tweedelige boek, geschreven door een team van Antilliaanse en Nederlandse wetenschappers, biedt een staalkaart van reflecties op het culturele erfgoed van Aruba, Bonaire en Curaçao en van de Antilliaanse diaspora in Nederland. In het eerste deel, Toen en nu, wordt onderzocht hoe in het koloniale verleden werd aangekeken tegen de lokale culturen en hoe die culturen zich langzamerhand...

Wie ‘zeventiende eeuw’ zegt, denkt al snel aan Rembrandt, Amalia van Solms, Huygens, Van Schurman, en Spinoza, aan de VOC en aan pompeuze grachtenpanden vol weelde en schatten. De Republiek der Verenigde Nederlanden was in de zeventiende eeuw dan ook een politieke grootmacht, met wereldwijde handelsbelangen en een toonaangevend cultureel leven. Deze Nederlandse 'gouden eeuw' is vaak geroemd vanwege zijn religieuze tolerantie, artistieke creativiteit en economische innovatie. Tegelijkertij...

Het Antilliaanse culturele erfgoed verdient het om meer aandacht te krijgen en nader te worden onderzocht. Dit tweedelige boek, geschreven door een team van Antilliaanse en Nederlandse wetenschappers, biedt een staalkaart van reflecties op het culturele erfgoed van Aruba, Bonaire en Curaçao en van de Antilliaanse diaspora in Nederland. In het eerste deel, Toen en nu, wordt onderzocht hoe in het koloniale verleden werd aangekeken tegen de lokale culturen en hoe die culturen zich langzamerhand...

In archieven, bibliotheken en musea over de hele wereld liggen Nederlandse koloniale bronnen: kilometers aan brieven, verslagen en dagboeken, en depots vol afbeeldingen, kaarten en objecten. Maar de informatie in dit enorme koloniale archief spreekt niet voor zich. Hoe is dit bronnenmateriaal gevormd en welke gevolgen heeft dat voor historisch onderzoek? Hoe ga je als historicus om met racisme, oriëntalisme en eenzijdigheid in koloniale bronnen? En hoe deden historici dat de afgelopen eeuwen?

Dit boek biedt handreikingen aan onderzoekers in drie stappen. Deel I bespreekt de diepe verstrengeling van geschiedschrijving met overzeese handel en koloniaal bestuur, en toont hoe die ook na de formele dekolonisatie nog sporen achterlaat in de historiografie. Deel II richt zich op methodologie. Het behandelt hoe en waarom koloniale bronnen gevormd zijn en biedt aanknopingspunten om die opnieuw, vanuit verschillende perspectieven, te analyseren. Deel III geeft een praktisch overzicht van belangrijke archieven, collecties en typen bronnen: uiteenlopend van overheids- en bedrijfsdocumenten tot mondelinge overleveringen, van kerkelijke rapporten tot scheepsjournalen, en van foto’s tot digitaal materiaal...