De vader van Marja Vuijsje, Nathan Vuijsje, overleefde Auschwitz omdat hij zo mooi trombone kon spelen. Na de bevrijding bleef hij vertellen over dat ‘rotkamp’ – dag in dag uit, jaar in jaar uit. Maar over zijn ouders, zijn broer en zijn zus zweeg hij liever.

Marja Vuijsje verdiepte zich in het achtkoppige Amsterdamse bakkersgezin waarin haar vader opgroeide. Voor de oorlog verhuisde de familie van het armoedigste deel van de Jodenhoek naar de overwegend sociaaldemocratische Transvaalbu...

Al jaren reist Marja Vuijsje naar Iran en bezoekt er vrienden. In Volgend jaar in Teheran verweeft ze reisverslag, geschiedschrijving en persoonlijke bespiegeling. Vuijsje raakt gefascineerd door de dertiende-eeuwse Perzische dichter Saadi. Haar Iraanse intimi citeren graag zijn beroemde gedicht ‘Bani adam’, dat ons wijst op de eenheid van alle mensen. Hun kinderen halen soms cynisch de schouders op bij het gemoraliseer van de oude dichter. Reizend door het mooie en complexe land is het b...

‘Een ontaarde moeder, een koolviswijf, een praktiserend nudist’ – zo typeerde Joke Smit zichzelf in een van haar boeken. Ze maakte zich al los van het geloof van haar ouders toen dat nog niet in de mode was. Ze had al een vrij huwelijk toen de seksuele revolutie nog niet in zicht was. En ze combineerde het moederschap met een volledige baan toen werken voor getrouwde vrouwen nog als taboe werd beschouwd.

In 1967 werd ze beroemd met ‘Het onbehagen bij de vrouw’. Dat artikel, waarin z...