En dan opeens blijkt je moeder ziek. Ongeneeslijk ziek.

In dit boek beschrijft Gemma wat het met haar deed toen

ze dit te hoorde.

Ze hield een dagboek bij met daarin alles wat er speelde

rondom deze verdrietige tijd en vond veel troost en kracht

bij alle momenten die ze vastlegde.

Dankbaar, ontroerd, maar ook vaak radeloos zocht

ze naar de juiste woorden om alles zo goed mogelijk te

beschrijven en te verzamelen in dit boek.

Zodat er later een tastbare herinnering zou zijn.

Wat doet het met je als je geen controle meer hebt over je eigen hoofd? Als je helemaal niets meer in de hand hebt? Als je niet meer weet wat je met je leven aanmoet en je door iedereen voor "gek" wordt aangezien?

Gemma weet het perfect te omschrijven. Zij ging door een diep dal en probeerde een uitweg te vinden door het van zich af te schrijven. Alles zette zij, tot in het kleinste detail, in haar dagboeken. Hoe naar, verdrietig, angstaanjagend, alleen,onbegrepen, verloren of wanhopig zij zi...