In de jaren tussen 1908 en zijn dood in 1929 was de Oostenrijkse kunstenaar Adolf Pirsch een gevierd portrettist van de Nederlandse elite. Toch kreeg hij al tijdens zijn leven weinig warme bijval van de kunstkritiek en is zijn naam na zijn dood vrijwel geheel vergeten.

In deze eerste publicatie gewijd aan Adolf Pirsch schetsen Rudi Ekkart en Claire van den Donk een beeld van zijn actieve periode in Nederland en van het netwerk van adel en patriciaat waarvoor hij voornamelijk werkzaam was. Er ...

Pastels, het pastelportret in Nederland biedt een overzicht van de ontwikkeling van het pastelportret in Nederland, in het bijzonder in Amsterdam, vanaf het midden van de achttiende eeuw tot het midden van de negentiende eeuw. Nederland kende een groot aantal buitenlandse portrettisten die de pasteltechniek in Nederland introduceerden. Met name in de achttiende eeuw werd het medium zeer populair onder de welgestelde bevolking.

Beroemde buitenlandse kunstenaars zoals Perronneau (1715-1783), LI...

In de loop der eeuwen zijn vele Nederlandse collecties van familieportretten uiteen gevallen. Sommige zijn in bruikleen of eigendom ondergebracht bij musea of bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed; collecties die in de familie zijn gebleven, zijn vaak klein van omvang.

De collectie Pauw van Wieldrecht mag dan ook met recht een unieke verzameling familieportretten heten. De verzameling, die is opgebouwd door telgen van de Delftse tak van de familie Pauw, omvat maar liefst 127 schilderi...

Een Amsterdams meestervan de mezzotint

De kunstenaar Wallerant Vaillant (1623-1677) was bijzonder veelzijdig en werkte zowel als schilder, als tekenaar en als graficus op een zeer hoog niveau.

Geboren in Frans Vlaanderen vestigde hij zich na een leertijd in Antwerpen tussen 1640 en 1645 in Amsterdam.

Daar was hij aanvankelijk vooral werkzaam als tekenaar van in krijt uitgevoerde portretten, die een levendig beeld geven van de voorgestelde personen. Omstreeks 1655 verliet hij Amsterdam. In Dui...

Familieportretten verbeelden de schone schijn. Zo bewijst dit boek waarin Nederlandse familieportretten uit de 17de en 18de eeuw op nieuwe wijze worden belicht. Op het eerste gezicht lijken zij realistisch, maar dat blijkt lang niet altijd het geval. Op verzoek van hun opdrachtgevers maakten schilders zich geregeld schuldig aan ‘beeldmanipulatie’. Overleden personen zijn als levend afgebeeld en met een huwelijk of geboorte werden nieuwe familieleden bijgeschilderd. Na een flinke ruzie wer...