Piet van Meel heeft vanaf 1996 Glas-in-lood werkstukken gemaakt. Het vertrekpunt daarbij waren meestal gedachten en overtuigingen van spirituele aard. Dit zijn onderwerpen als levensbeschouwing, esoterische filosofie, diepere vragen die iedereen zich wel stelt. Of onderwerpen die de persoonlijke relaties tussen mensen aangaan. Bij de uitvoering heeft hij in het begin mensen als Escher en Mondriaan als uitgangspunt gekozen en vandaaruit een eigentijdse stijl ontwikkeld met heldere kleurstellin...

In de jaren tussen 1908 en zijn dood in 1929 was de Oostenrijkse kunstenaar Adolf Pirsch een gevierd portrettist van de Nederlandse elite. Toch kreeg hij al tijdens zijn leven weinig warme bijval van de kunstkritiek en is zijn naam na zijn dood vrijwel geheel vergeten.

In deze eerste publicatie gewijd aan Adolf Pirsch schetsen Rudi Ekkart en Claire van den Donk een beeld van zijn actieve periode in Nederland en van het netwerk van adel en patriciaat waarvoor hij voornamelijk werkzaam was. Er ...

De rivier de Vecht, die loopt van Utrecht naar Muiden, weerspiegelt al eeuwen zowel de schoonheid van de natuur als de rijkdom van de Hollandse cultuur uit het verleden. Vooral in de zeventiende en achttiende eeuw vestigden zich hier meerdere rijke families uit Amsterdam en Utrecht. Zij lieten langs de Vecht grote, indrukwekkende

buitenplaatsen bouwen, vaak voorzien van lommerrijke tuinen. Dit rijkgeschakeerde landschap trok veel kunstenaars aan

die de schoonheid van de Vechtstreek vastlegden...

Diversiteit. Dat is zonder meer een kenmerkende eigenschap van Adrie Krijgsman. Een diversiteit die in zijn beeldende werk en dus ook in dit boek alom aanwezig is .

Gedurende zijn hele kunstcarrière heeft hij meestal in series gewerkt. Typerend voor dat seriële werken is de spreuk die hij vaak hanteert: waar je goed in bent moet je kunnen loslaten. Wanneer je blijft doorgaan met iets wat je voldoende onder de knie hebt verval je al snel in herhaling. En het leven is in Krijgsman zijn ogen t...

‘It is weight that gives meaning to weightlessness.’

Als één uitspraak het werk en met name de serie ‘torsen’ van Els Kingma typeert dan is het wel deze van de beeldhouwer Isamu Noguchi , een leerling van Brancusi. Haar uit zware stenen gehouwen ‘torsen’ richten zich moeiteloos op, lijkt het, in hun streven naar gewichtloosheid en onthechting. Het is alsof de ranke lichamen zich aan de massieve steen willen ontworstelen. Ze articuleren de overgang naar een andere werkelijkheid,...

Nog nooit was er een betere manier om de nadruk op vorm en emotie te leggen als met het weglaten van kleur. De zwart/wit foto is om die rede bij uitstek geschikt om de schoonheid te benadrukken die anders aan ons voorbij zou gaan. Of het nu gaat om architectuur, kunst, design, het menselijk lichaam of de natuur, met dit licht/donker spel is het onmogelijk om niet onder de indruk te zijn van al dit schoons. In dit derde deel van weer een 280 pagina's tellend meesterwerk neemt Alain de Ling u w...

Alle 684 schilderijen die op naam van Rembrandt staan of vroeger stonden zijn in dit boek bijeengebracht en worden afgebeeld en besproken. In het boek Rembrandt schilderijen van 1935 waren dat er 623, maar in Rembrandt alle schilderijen van 2019 nog maar 330. Hier zijn nu alle als van Rembrandt in de acht boeken van 1935 tot

2019 genoemde schilderijen opgenomen. Er is nagegaan waar zij nu zijn en wat erover is gezegd. Titels, maten, signaturen en verblijfplaatsen zijn gecontroleerd. Elk schil...

Het valt mij moeilijk om hier op papier in het kort uiteen te zetten wat mij heeft bewogen om te gaan schilderen en in een later stadium te gaan

houtbeeldhouwen.

Na een periode van ziekte ben ik gaan zoeken naar iets creatiefs wat  uiteindelijk naast mijn dagelijkse werk tot een ontspannende bezigheid is gaan worden.

Ik hoop dat u met voldoening zult genieten van de werken die een Vriezenveens hobbyist heeft geprobeerd zo goed mogelijk uit te beelden. 

Vriezenveen, oktober 1979

‘In ’t algemeen slechts kan men weten, dat kunst de allerindividueelste

expressie van de allerindividueelste emotie moet

zijn’. Deze uitspraak van Willem Kloos is zonder meer van toepassing

op de schilders van de Biesbosch. Immers, in tegenstelling

tot de schilderkolonies die in de tweede helft van de 19e eeuw in

Nederland ontstonden, is de Biesbosch een plek waar de kunstenaar

op zichzelf was aangewezen. Er is nooit een kunstenaarskolonie

ontstaan.

De werken in dit boek overziend, is v...

Amsterdam is een stad van schilders. De gevels en grachten zijn

ontelbare malen vastgelegd. Door Hollandse meesters, Franse

impressionisten en Joodse ballingen. Van Rembrandt tot Breitner en

van Monet tot Max Beckmann. Hun schilderijen maken deel uit van

onze herinneringen én droombeelden van de stad.

Het boek De schilders van Amsterdam gaat over groepen kunstenaars

die verslag doen van de ontwikkeling van het Amsterdam

waarin zij leefden. Soms tonen zij de verstilde vertwijfeling van een

st...