Een fel betoog voor een kritischer feminisme en tegen identiteitsdenken

‘Feminisme betekent voor mij niet dat vrouwen beter of anders zijn dan mannen, of per

definitie slachtoffer, of behept met moederlijkheid, zorgzaamheid en vredelievendheid.

Het betekent niet: wat vrouwen doen, is welgedaan. Het betekent dat ik de leefdomeinen

en kwaliteiten die aan de seksen worden toebedeeld, consequent opvat als historische,

politieke en culturele verschijnselen. “Echt mannelijke” en “echt vrouw...

Praten over de Tweede Wereldoorlog was in Nederland in de vijftiger jaren nog allesbehalve vanzelfsprekend. Het waren de jaren van hard werken en niet klagen. In de decennia erna onderging Nederland een mentale transformatie. De emotie emancipeerde; de zwijgcultuur en de flinkheidsmoraal uit de wederopbouwperiode veranderden in de praatcultuur van de jaren zeventig en tachtig, en vervolgens in de 'traumacultuur' van nu. Hoe is de verbreiding van het begrip 'trauma in zijn werk gegaan? Waardoo...

Van vrouwen in de Kamer of in het kabinet kijkt niemand meer op, maar toen in juni 2006 twee vrouwelijke fractievoorzitters een dito minister lieten struikelen, vulden zich de opiniepagina s met de vraag of dit nu bewees dat politiek vrouwen hard maakt, of dat dit onvrouwelijke vrouwen waren.

Onder de titel De vrouw als mens presenteert Jolande Withuis een radicaal voorstel om het feminisme nieuw leven in te blazen en dit soort borrelpraat voorgoed de kop in te drukken. Het boek biedt een sp...

Na de Tweede Wereldoorlog keerden circa 13.000 Nederlandse joden en verzetsmensen uit de kampen terug naar het vaderland. Landgenoten hadden meestal geen idee van de ervaringen die zij achter de rug hadden. Van oorlogstrauma’s had nog niemand gehoord. Wat zich in de kampen had afgespeeld beseften alleen medegevangenen ten volle. Maakte die gedeelde ervaring dat ze elkaar wilden blijven zien? Of konden ze elkaar juist nooit meer vertrouwen?

Oorlogsgeschiedenissen zijn heftige geschiedenissen...