Henri Oosthout toont ons in Het schandaal van de filosofie wat filosofische scepsis betekent: het is een twijfel, een opschorting van oordeel op beredeneerde gronden. De lezer wordt in dit magistrale standaardwerk over het scepticisme meegenomen in de ontwikkeling van deze traditie. Het schandaal van de filosofie is niet alleen een formidabele filosofische canon; het is ook een pleidooi voor het behoud van filosofische lichtvoetigheid en het vermogen tot (zelf-)relativering. Een nieuwe, verko...

Het is een misverstand dat filosofie eens en voor al diepe problemen oplost en grote levensvragen beantwoordt. Dat doet zij niet; dat kan zij niet. Het is evenzeer een misverstand dat de filosofie van vandaag moet verzinken in relativisme, of dat zij nog slechts een rol heeft in de benauwende obsessie met het levensgeluk. Ware filosofie is streven en wagen, balanceren op de grens van het onverklaarbare, weten van niet weten. Ware filosofie begint in verwondering en eindigt in verwondering.In ...

Een kritische historicus van de wijsbegeerte kan twee wegen bewandelen. In het eerste geval rafelt hij weer uiteen wat anderen hebben gereconstrueerd en herleest hij de oorspronkelijke teksten met onbevangen blik. In het tweede geval tracht hij uit te maken wat de filosofie van blijvende waarde heeft opgeleverd. De auteur van dit werk doet beide. Hij besteedt daarbij aandacht aan onderwerpen die in bestaande overzichten dikwijls stiefmoederlijk worden behandeld. Zo vindt men in dit deel niet ...

Henri Oosthout laat zien hoe het wijsgerige denken zich langs wisselende wegen heeft voltrokken, op gelukkige momenten boven zijn tijd uitstijgend maar toch ook steeds aan de tijd, de taal en het karakter van zijn beoefenaars gebonden.Wijsbegeerte is wetenschap noch poëzie en wijsbegeerte is beide. Met de wetenschap deelt zij het streven naar waarheid: de waarheid van 'zo moet het zijn'. Met de dichtkunst deelt zij de macht van de verbeelding, die ook een vorm van waarheid is: niet de onomst...