In De mythe van normaal, over trauma, ziekte en heling in een toxische maatschappij ontleedt Gabor Maté de onderliggende oorzaken van onze fysieke en emotionele malaise, en legt hij verbanden tussen ons persoonlijk lijden en de druk van het jachtige bestaan. Wij zijn geneigd te geloven dat ‘normaal’ gelijk staat aan ‘gezond zijn’. Maar hoe gezond is die norm nu echt? Maté ontdekte dat de gangbare definitie van ‘normaal’ niet juist is: vrijwel alle ziekte is een natuurlijke weers...

Gabor Maté laat in 'Hongerige geesten' zien dat we ten diepste allemaal hongerige geesten zijn, op zoek naar verdoving (en verlossing!). Van de eenzame alcoholist onder de brug tot de succesvolle coke-snuivende advocaat op de Zuidas: we kennen allemaal wel de prototypes van verslaafden. Maar aan dat eindeloos scrollen op je telefoon, tachtig uur werken in de week en het nog niet genoeg vinden of niet kunnen stoppen voordat de hele zak chips leeg is, ligt hetzelfde patroon ten grondslag. We z...

Wanneer je lichaam nee zegt (When the Body says No) van Gabor Maté is een wereldwijd bekend standaardwerk op het gebied van de onlosmakelijke koppeling tussen lichaam en geest. Nu eindelijk in het Nederlands vertaald!

Gabor Maté houdt ons in dit boek een confronterende spiegel voor, waardoor we gaan inzien dat verborgen stress desasteuze gevolgen voor onze gezondheid kan hebben.Wanneer we geen nee durven zeggen tegen onze door stress geregeerde manier van leven, zal ons lichaam dat uiteinde...

Het verstrooide brein van Gabor Maté is een must-read voor wie ADD (Attention Deficit Disorder) heeft, en voor wie iemand kent met ADD. Zie je ADD als aandachtstekortstoornis of als een creatief brein?

Veel is geschreven over kinderen maar ook volwassenen kunnen met ADD worstelen, zeker als zij dit pas op latere leeftijd ontdekken. Maté (zelf ADD'er) vertelt hoe het is om met een verstrooid brein te leven, hoe je daar beter mee om kunt gaan en hoe je het positief in kunt zetten. Zijn visie ...

Voor velen voelt ouderschap niet meer als vanzelfsprekend aan. Kinderen lijken ook minder aan te nemen van volwassenen en hebben minder ontzag voor ouders en andere opvoeders. Vaak nemen leeftijdgenoten de belangrijkste plaats in hun leven in. Zij zijn de nieuwe referentie van onze kinderen bij het vormen van hun gedrag, identiteit, normen en waarden. Dit alles wordt nog versterkt door de alomtegenwoordige sociale media. Kinderen raken daardoor in de war en de hechtheid van het gezin wordt on...