De Nederlandse Joden werden tijdens de Duitse bezetting geïsoleerd van de rest van de maatschappij, in een getto zonder muren. Dat getto werd bestuurd door de Joodse Raad, die consequent pleitte voor gehoorzaamheid aan Duitse bevelen, ook toen in juli 1942 de deportaties begonnen. De Joden die voor de Joodse Raad werkten werden vrijgesteld van deportatie, totdat in de zomer van 1943 ook zij werden afgevoerd.

Het beleid van de Joodse Raad pakte dus desastreus uit, en na de oorlog had niemand ...

Wisten gewone Nederlanders in ’40-’45 van de Holocaust? Tot de jaren zeventig luidde het algemeen geaccepteerde antwoord dat men het niet had geweten: de beschikbare informatie was te fragmentarisch en de misdaad onvoorstelbaar. Sindsdien groeide het vermoeden dat men het niet had willen weten; de slachtoffers wilden niet weten uit machteloosheid, de omstanders uit onverschilligheid. De nieuwe consensus is: Nederland keek weg van de Holocaust.

Maar is dat zo? In dit boek wordt voor het ee...