We live in a single-use society, where fashion is fast, disposability is the norm and it is easier to replace than to repair. We don't need to mend things anymore – and yet we do. What is it about Homo faber – man the maker – that cannot resist fixing what is broken?

As we start to decouple from the linear take-make-waste model that has dominated Western economies since the Industrial Revolution and seek something more circular, an enquiry into what mending means has never been more urg...

In dit boek veertig gedichten die een gedeeltelijke weerslag zijn van mijn veranderde visie op het leven

sinds mijn terugkeer uit het buitenland. Ze zijn geïnspireerd door de beeldhouwwerken van de Utrechtse lantaarnconsoles en verwoorden de mystiek achter deze beelden.