Honderd jaar geleden werd de mensheid getroffen door een ongekende catastrofe, waarvan de gevolgen nog steeds voelbaar zijn.

De Spaanse griep, die van 1918 tot 1920 tussen de 50 en 100 miljoen slachtoffers maakte, was de grootste menselijke ramp van de geschiedenis. En toch kennen we de Spaanse griep vooral als een voetnoot bij de Eerste Wereldoorlog. In dit boek vertelt Laura Spinney het verhaal van een pandemie die zich uitstrekte over de hele wereld. Vanuit het perspectief van hen die het ...

Wie dankzij psychedelica in een andere werkelijkheid verbleef, zal dat nooit vergeten. Onderzoeksjournalist Michael Pollan beschrijft zijn eigen existentiële ervaringen en onderzoekt de grenzen van wat we begrijpen van de geest, ons bewustzijn en onze plek op deze wereld. Hij spreekt hersenonderzoekers en therapeuten over de nieuwste wetenschappelijke en medische ontwikkelingen rondom geestverruimende middelen en neemt ons mee in experimenten met psychedelische drugs als LSD, psilocybine en ...

De essentie van de democratie schuilt in haar maatschappelijke betekenis: naast een stelsel van rechten om iedereen een stem te geven, is zij een vorm van beschaving die het mogelijk maakt fatsoenlijk met elkaar om te gaan. Verschijnselen van verval worden soms met een klap zichtbaar, zoals met de verkiezing van Donald Trump, maar soms zijn de krachten die de democratie bedreigen als een reukloos gifgas dat van onder de deur komt.

De ontmanteling van de democratie gaat in op de ideologische a...

Ze zei: ‘Ik ga niet dood, ik vlieg weg.’

Op het moment dat Marion Bloem hoort dat haar zus ernstig ziek is en binnen enkele maanden zal sterven, lukt het haar niet verder te schrijven aan het boek over haar Indische jeugd. Als ze is overleden lijkt het of haar zus de herinneringen mee het graf in heeft genomen. Na maanden van rouw pakt Bloem de pen weer op en begint te schrijven aan Een teken van leven.

Marion Bloem groeide als kind van Indische ouders op met de vanzelfsprekendheid ten aa...

Vol overgave storten we ons op self-tracking en mindfulness, zijn we baas in eigen moestuin en gaan we op vakantie het liefst back to basics in een joert. De grimmige buitenwereld archiveren we liever met snapshots en selfies dan dat we de barricaden op gaan.

De onstuitbare focus op onszelf en ons individueel welzijn lijkt een antidepressivum waarmee we ons teveel aan angst in de hand houden en onze onzekerheid bedwingen. Ondertussen duren humanitaire, economische en ecologische crises voort.

...