Paulien Cornelisse schrijft over taal. Niet over hoe het zou moeten, of hoe verschrikkelijk het is dat er mensen zijn die ‘groter als mij’ zeggen. Nee. Het gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen; 'Als ik even heel eerlijk ben' lijkt de opmaat tot vriendelijk commentaar, maar is meestal de inleiding tot keiharde kritiek on...

Als Alma Delia Murillo negen jaar oud is, verlaat haar vader hun gezin. Dertig jaar lang hoort ze enkel over hem in tegenstrijdige berichten: je vader was een nietsnut, je vader werkte hard, je vader was een knappe man, je vader was een dronkaard. Op de enige foto die ze van hem heeft, is het hoofd van haar vader van het beeld afgescheurd. Murillo schrijft met een even scherpe als poëtische blik, openhartig en met rauwe humor. Haar situatie is niet uniek; afwezige vaders komen in het do...

Het vervolg op de bestseller Taal is zeg maar echt mijn ding

En dan nog iets is meer dan de titel doet vermoeden. De opvolger van Taal is zeg maar echt mijn ding (2009) staat weer vol met onnuttige, maar toch amusante analyses van ons taalgebruik. Dit is geen postscriptum maar een update. Wat is het verschil tussen leuk en leuk-leuk? Wat zijn de fijnere nuances van nazi-Duits en porno-Duits? Wat is nouveau kak?

Paulien Cornelisse (1976) is theatermaakster en columniste. Dit seizoen gaat haar ...

Als op 24 februari 2022 Russische tanks Oekraïne binnen rollen, begeeft Jaap Scholten zich vanuit Hongarije naar de grens om een jong gezin uit Kyiv te helpen. In de weken die volgen raakt hij meer en meer betrokken bij de strijd. Scholten zamelt geld in voor drones, reist in zijn pick-up door het land in oorlog en bezoekt een begrafenis in Irpin met de directrice van een Kyivse cake-fabriek. Van een Amerikaanse sniper hoort Scholten over het leven aan het front en over de reddingsactie van ...