Ooit was het schrijven van een tragedie de hoogste literaire prestatie. Nu lijkt het erop dat de theatertekst vaak zelfs niet meer tot de literatuur gerekend wordt en alleen nog maar brandstof is voor een voorstelling. Toneelauteurs worden niet eens vermeld in de literatuurgeschiedenissen, tenzij ze ook proza of poëzie schrijven. Wat is er aan de hand met het statuut van de theatertekst? En waarom moet hij toch gelezen worden?

Wie schrijft weet dat inspiratie vaak op de meest ongelegen momenten haar opwachting maakt: tijdens het tandenpoetsen (mond vol schuim), tijdens het afwassen (natte handen), als je net het nachtlampje hebt uitgedaan (donker) of als je in een rijdende bus zit (en van lezen, en dus ook van schrijven, kotsmisselijk wordt). De Revisor #40 is een ode aan, of eigenlijk een verzameling van, verhalen, gedichten en essays die niet langer op zich konden laten wachten. Veertien auteurs kregen vrij spel ...

Het Liegend Konijn brengt twee keer per jaar, in april en oktober, een gevarieerd beeld van de actuele poëzie. Ieder nummer bevat nieuwe, niet eerder gepubliceerde gedichten van telkens een dertigtal dichters: uit het nest geroofd. Honderden dichters hebben in de voorbije jaren aan het tijdschrift meegewerkt. Ze vormen een bont gezelschap van jonge debutanten, rijpe poëten en oude meesters. Diversiteit en respect voor uiteenlopende poëtica’s liggen aan de basis van een unieke mix. Ieder ...

Het is al flink wat jaren geleden dat de literatuur uit Zuid-Afrika ruimschoots aandacht kreeg in de Lage Landen.

Alleen al de Afrikaanstalige literatuur, en dan vooral de poëzie, wordt tegenwoordig vooral

en zeer voortvarend bedreven door dichters van kleur. Maar ook in de andere Zuid-

Afrikaanse talen wordt enerverend geschreven over actuele kwesties, waarmee de Zuid-

Afrikaanse literatuur in het algemeen (er zijn uiteraard altijd uitzonderingen) veel politieker

van aard is dan bijvoorbee...

Eigenlijk zijn vertalingen gewoon echo’s – echo’s van wat je ziet of ooit zag, leest of ooit las, nu doormaakt of vroeger ervaren hebt. Bij de veertienjarige Désirée Schyns begon het allemaal met Julien Clerc. Eveline van Halm, amper ouder, sloot haar middelbare school af door te gaan vertalen – en ze werd er behoorlijk door gegrepen. Hans van Pinxteren blikt terug op zijn leraar klassieke talen die bij hem het vuur aanwakkerde voor het melodische vertalen. Alles wordt voortdurend h...

Een naderend einde kan zowel eng als opwindend zijn. Zo groot als het wankelende voortbestaan van de wereld of zo klein als de laatste omhelzing van twee geliefden. In #41 FINALE wordt in alle bijdragen een eindspel beslecht. Verhalen en gedichten over winnen en verliezen, waarin van alles uitdooft of juist groots en meeslepend ten onder gaat.

Met: Oumaima Belkhdar, Uschi Cop, Eelco Couvreur, Annemieke Dannenberg, Rob van Essen, Dennis Gaens, Ezra Hakze, Thórdís Helgadóttir (vertaling: Laur...