Grote aandacht voor de kleine details, dat kenmerkt het werk van Deborah Poynton (Durban, 1970) bij uitstek. De Zuid-Afrikaanse kunstenaar componeert een nietbestaande werkelijkheid, waarbij ze vaak de natuur en alledaagse voorwerpen als onderwerp kiest. Door de grootte van de schilderijen spat de schoonheid ervan af en waant de toeschouwer zich daadwerkelijk in een nieuwe wereld.

Hoewel ze geen boodschap in haar schilderijen legt, benadrukt ze wel de menselijke behoefte aan herkenning en ver...

Terwijl rond 1900 het impressionisme hoogtij viert in België, zet een aantal kunstenaars in Gent zich af tegen het vastleggen van vluchtige indrukken. Samen met jonge intellectuelen keren zij zich ook tegen het kapitalisme en de toenemende industrialisering. Eén voor één trekken zij weg uit de stad en vestigen zij zich in het naburige dorp aan de Leie: Sint-Martens-Latem. In de nadagen van het symbolisme verdiepen de kunstenaars zich in de natuur en het landleven, op zoek naar oorspronkel...

Het werk van Tamara Muller (1975) staat bol van tegenstellingen. Er staan fantastisch uitgewerkte details en grove schetsen naast elkaar. De kunstenaar plakt haar eigen gezicht op ieder personage, maar het is geen zelfportret. Er zijn rozige, zachte gezichten die je aankijken en harde, vervreemdende taferelen. Muller schildert, zoals ze dat zelf zegt ‘the Game of Life: de humor en de pijn, de ontroerende onvolkomenheden van de mens’.

Vanuit persoonlijke ervaringen zet Muller intrigerende ...

Goede namen: dat is de wereld van de betere kringen, dubbele namen, oud geld, deftigheid en voornaamheid.

Het zijn de families die vaak generaties lang stad en land bestuurd hebben: adel en patriciaat. Ze vormden de top van de maatschappelijke piramide, gaven de toon aan en waren tot ver in de twintigste eeuw te vinden op plaatsen van macht en aanzien, of dat nu de regering was, het bedrijfsleven of de KNVB.

Centraal in dit boek staat de vraag of en hoe deze deftige kringen zich hebben gehand...

In de jaren tussen 1908 en zijn dood in 1929 was de Oostenrijkse kunstenaar Adolf Pirsch een gevierd portrettist van de Nederlandse elite. Toch kreeg hij al tijdens zijn leven weinig warme bijval van de kunstkritiek en is zijn naam na zijn dood vrijwel geheel vergeten.

In deze eerste publicatie gewijd aan Adolf Pirsch schetsen Rudi Ekkart en Claire van den Donk een beeld van zijn actieve periode in Nederland en van het netwerk van adel en patriciaat waarvoor hij voornamelijk werkzaam was. Er ...

Spandoeken, handtekeningenacties en zelfs bedreigingen: de Vechtdal Verbinding, die de A28 boven Zwolle met het Oosten verbindt, kwam er niet zonder slag of stoot en bezorgde menigeen slapeloze nachten.

Jarenlang was er discussie. Maken we de bestaande N340 en N377 vlotter en veiliger of kiezen we voor een nieuw tracé? Bewoners die de weg niet door hun tuin wilden, voerden actie en bedachten

alternatieven. De tot op het bot verdeelde provinciale politiek koos voor een compromis. Toen ze jare...

Holocaust, erfgoed en herinnering

Archeologen, historici, kunsthistorici en erfgoedspecialisten bestuderen in dit boek de archeologie van Sobibor.

Tussen 2000 en 2017 voerden archeologen meerdere onderzoek-campagnes uit op het terrein van het voormalig vernietigingskamp Sobibor. De directe aanleiding voor dit onderzoek waren de plannen voor de bouw van een nieuw museum en de herinrichting van het terrein als herinneringsplek. Sobibor geldt als het eerste vernietigingskamp waarvan een substant...

In 1940 leefde een relatief kleine Joodse gemeenschap in deze omgeving. De families Boektje, Van Gelderen, Goudsmid, Rudelsheim en Vos vormden daarvan het sociale centrum.

Hun bedrijven in onder meer de Oudestraat en de Venestraat waren een bekend punt voor veel Kampenaren. Met de Duitse inval begon een proces van uitsluiting dat aan niemand voorbij ging.Dit boek toont hoe deze families leefden op het moment dat de oorlog alles veranderde. De anti-Joodse maatregelen worden in hun lokale en na...

Keramiekstad verschijnt ter gelegenheid van de sluiting van het laatste restant van het Sphinxbedrijf. In 215 sloot eigenaar Geberit het verkoopkantoor. Daarmee verdween het laatste restje van de ooit bloeiende fabriek van aardewerk en glas uit Maastricht. De accenten liggen in dit boek op zowel de sociale als technische aspecten van deze typisch Maastrichtse maakindustrie. Keramiekstad is geïllustreerd met onder meer een groot aantal kleurenafbeeldingen van kenmerkende drukdecors van het Ma...