'Ik doe wat ik moet doen, maar om nu te zeggen dat ik het leven echt leef, nee. Het is meer bestaan.'

In dit autobiografische verhaal gaat een in Ierland wonende weduwe na het verlies van haar man op zoek naar een manier om haar leven weer inhoud te geven. Via de non Gaile raakt zij in de ban van Gevion, de stichter van een religieuze orde. Gesteund door de mystiek en de magie van de natuur die ook in het hedendaagse leven nog steeds te vinden blijkt, weet de eilandvrouw haar leven weer op te...

Het autobiografische Je moet het durven is het ontroerende verslag van een zoektocht naar levensgeluk. Bij Esther Radstaak–Brookman (1967) werd op twaalfjarige leeftijd een kiemceltumor vastgesteld. Ze geneest na een zware ziekteperiode van twee jaar.

Esther wordt apothekersassistent, trouwt en krijgt een gezonde dochter. Wanneer haar dochter bijna twaalf is, komen alle traumatische ervaringen die Esther in haar jeugd heeft opgedaan genadeloos boven. Ze verliest de greep op haar bestaan en ...

Dit biografische werk is het aangrijpende en gruwelijke relaas van de traumatische jeugd van Marijo Bakker. Een jeugd die door haarzelf decennialang goed verborgen werd gehouden omdat deze te afschuwelijk was om er zelfs maar aan herinnerd te worden.Met behulp van aantekeningen en verhalen heeft schrijfster Lineke Breukel een reconstructie gemaakt van al de gruwelijkheden die Marijo vanaf haar negende heeft moeten doormaken. Jarenlang werd zij misbruikt door zowel haar vader als haar broer en...

Het ontroerende verhaal van een vrouw die haar man verliest aan Alzheimer.

"Ik wilde het verhaal over onze liefde schrijven. Het werd ook een verhaal over verdriet, verlies en rouw. In mijn afscheidswoorden aan Harry zei ik: Samen hebben we hem (Alzheimer) een poepie laten ruiken. Dat zou ik nu niet meer zeggen. Want het was natuurlijk andersom. Door het op te schrijven kwam het venijn van Alzheimer pas echt aan het licht.

Ook kon ik daardoor niet langer ontkomen aan de verwarring die de keuz...